پاسخ به سوالات دانش آموزان(پایتون)

پاسخ به سوالات دانش آموزان(پایتون)

پاسخ به سوال شماره 1:

شمارش درون لیست ها میخواهم بدونم ترتیب شمارش و اولویت به چه صورت بوده که جواب این شده ؟

در این کد:

b = ‘hello, world!’
print(b[-5:-2])

– b = ‘hello, world!’ یک رشته متنی تعریف می‌کنه که شامل عبارت ‘hello, world!’ است.
– b[-5:-2] داره یه تکه از این رشته رو برمی‌داره که از اندیس‌های منفی استفاده می‌کنه.

اندیس منفی به این معنیه که شمردن از آخر رشته شروع میشه
b[-1] آخرین کاراکتر یعنی !
 b[-2] دومین کاراکتر از آخر یعنی d
 b[-5] پنجمین کاراکتر از آخر یعنی o

حالا با استفاده از این اندیس‌ها، b[-5:-2] یعنی:
 شروع از اندیس -5 (کاراکتر o)
 تا اندیس -2 (اما -2 شامل نمیشه، یعنی تا r می‌ره و d رو بر نمی‌داره).

بنابراین خروجی میشه:

orl

نحوه شماره گذاری اندیس منفی

پاسخ به سوال شماره 15 کتاب صفحه 163 

جواب درست گزینه ج هستش
بسته‌بندی تاپل رو ایجاد می‌کنه و بازبندی اعضا را به متغیرها اختصاص می‌ده بسته‌بندی (packing) یعنی وقتی چند مقدار داریم و اون‌ها رو توی یه تاپل قرار می‌دیم. در واقع این عمل باعث ایجاد تاپل میشه. مثل وقتی که چند مقدار رو داخل پرانتز یا حتی بدون پرانتز می‌نویسیم، پایتون خودش اون‌ها رو توی یه تاپل می‌ریزه.
مثال:

my_tuple = 1, 2, 3

اینجا سه عدد رو توی یه تاپل بسته‌بندی کردیم.

بازبندی (unpacking) یعنی وقتی یه تاپل داریم و می‌خوایم اعضای داخلش رو به متغیرهای جداگانه تخصیص بدیم. در واقع بازبندی اون تاپل رو باز می‌کنه و مقادیرش رو به چند متغیر جدا میده.
– مثال:

a, b, c = my_tuple

اینجا مقادیر تاپل رو بازبندی کردیم و هر کدوم رو به یه متغیر دادیم.

چرا گزینه‌های دیگه غلطه؟
گزینه الف: میگه بازبندی در ایجاد تاپل نقش نداره. این درسته، اما کامل نیست! فقط میگه بازبندی چه کاری انجام نمیده، ولی توضیح نمیده که بسته‌بندی چطور باعث ایجاد تاپل میشه.

گزینه ب: میگه بسته‌بندی در ایجاد تاپل نقش نداره، که اشتباهه. بسته‌بندی دقیقاً همون چیزیه که باعث ایجاد تاپل میشه.

بنابراین گزینه ج درست و کامل توضیح داده که بسته‌بندی تاپل رو می‌سازه و بازبندی مقادیرش رو به متغیرها اختصاص میده.

در خصوص اشتباه بودن سوال دوم و پنجم کتاب

Camel Case:

در این روش، کلمات با حروف بزرگ شروع می‌شوند (به جز کلمه اول). به عنوان مثال: camelCaseExample.
از علامت جداکننده‌ای بین کلمات استفاده نمی‌شود و برای نشان دادن شروع کلمات جدید از حروف بزرگ استفاده می‌گردد.
Snake Case:

کلمات در این روش با حروف کوچک نوشته می‌شوند و با خط زیرین (_) از هم جدا می‌شوند. به عنوان مثال: snake_case_example.
این روش بیشتر در زبان‌های برنامه‌نویسی نظیر Python برای متغیرها و توابع استفاده می‌شود.
در کل، Camel Case برای نامگذاری کلاس‌ها و Snake Case برای متغیرها و توابع در بسیاری از زبان‌های برنامه‌نویسی رایج است.

سوال دوم

گزینه الف: نگارش شتری (Camel Case) یک نوع نگارش در برنامه‌نویسیه

این جمله صحیح هستش. Camel Case نوعی نگارشه که در آن کلمات به هم متصل و از حروف بزرگ برای شروع کلمات دوم به بعد استفاده می‌شود.
گزینه ب: Snake Case برای نامگذاری کلاس‌ها مناسب است.

این گزینه صحیح نیست. زیرا Snake Case معمولاً برای نامگذاری متغیرها و توابع استفاده می‌شود، نه برای کلاس‌ها.
گزینه ج: متداول‌ترین قوانین نامگذاری عبارتند از Kebab Case، Snake Case، Camel Case و Pascal Case.

این جمله صحیح است. اینها انواع روش‌های نامگذاری متداول هستند.
گزینه د: در نگارش شتری، کلمات با حروف بزرگ شروع می‌شوند.

این جمله صحیحه. در Camel Case، کلمات دوم به بعد با حروف بزرگ شروع می‌شوند.
بنابراین، گزینه ب (Snake Case برای نامگذاری کلاس‌ها مناسب است) پاسخ صحیح به سوال “کدام گزینه صحیح نیست؟” هستش